home

Jungle Verhalen van Tarzan
van Edgar Rice Burroughs

Tarzan redt de Maan

<  >
(2)



...Misschien LEER ik weer wat!

Dat moeten jagers zijn uit het dorp van mijn oude vijand opperhoofd M'Bonga, en ze werden waarschijnlijk overvallen door het duister!

Ze hebben een VUUR aangelegd... en ook wat ik hen een boma* hoorde noemen!

* Een wal van dorens.... om wilde dieren buiten te houden.

Maar waarom ontstaken ze een vuur als ze niet op die rare manier hun VLEES roosteren, zoals ik ze wel heb zien doen?

WACHT eens! Eén van hen HOORT iets ...en de anderen kijken nu ook om....

Hun zwakke gehoor vangt niet op wat het mijne wèl doet...

....de stap van Numa en zijn wijfje Sabor, die steels naar de bomen in hun richting sluipen.

Nee... wat de zwarte mànnen horen en zien zijn ANDERE nachtdieren... hen beloerend vanuit het geboomte aan de rand van de open plek.

Het wemelt vannacht van de luipaarden en andere vleeseters... maar aanvallen doen ze nièt!

Wat houdt hen dan op een AFSTAND?

NATUURLIJK! Dat moet het VUUR zijn!

Dieren zijn als de dood voor vuur.... ook als het niet zo dicht bij is dat het hen RAAKT...

Kan het ze niet    kwalijk nemen...! Want van alle dingen in het oerwoud is VUUR wel het GEVAARLIJKST..!

Zelfs TANTOR slaat op de vlucht als hij vuur ruikt!

Die Gomangani daar... wat voert hij UIT?

Hij trok een TAK uit het vuur...

...en gooit die nu naar de OGEN....

...en die VERDWIJNEN!

GOED dat ik het WEET!

Een paar minuten later verschijnen de ogen echter opnieuw.... tot het lijkt of er her en der...

...vonken van het kampvuur zijn overgewaaid naar het oerwoud en er blijven hangen!

En dan naderen NUMA en SABOR... ongekroond vorstenpaar! Eén keer proefden ze mènsenvlees.... en het smaakte naar MEER!

Hun dreigend gegrom doet de ANDERE ogen alle KANTEN uitschieten en VERDWIJNEN....

...tot nog slechts TWEE paar ogen oplichten in het duister!

De meeste stamleden janken van angst als ze het gegrom herkènnen: ze weten dat daar LEEUWEN zijn!

Maar de man, die de brandende tak had gegooid, werpt er nu nòg een.... recht naar de onzichtbare koppen van de hongerige roofdieren....

...en ook ZIJ verdwijnen... het voorbeeld volgend van de kleinere katten.



 


De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2017 by Marten Jonker.