Tarzan en de Schipbreukelingen
van Edgar Rice Burroughs
(22) |
 |
....zodat zijn armen een knellende
schroef vormen, totdat eindelijk....
Een laatste stuiptrekking gaat door de leden van het dier. Dan blijft het roerloos liggen. En opnieuw schalt de triomfkreet van Tarzan van de Apen door de stilte van het oerwoud.... Hij heeft het dier met zijn blote handen gedood!! Ik had niet gedacht zoiets ooit te zullen meemaken!! Even later.... Wie is dat meisje? Het is nu niet de tijd voor vragen. We moeten snel terug naar het kamp! In elk geval onze dank voor het redden van ons leven!! Tarzan laat opnieuw een doordringende kreet horen.... Goed zo, Tantor! Hij heeft het gehoord! Oké! Hij zal verder voor jullie zorgen.. |
Goed begrepen, meisje?
Zodra ik klaar ben met eten zal ik me verder met je bezig houden. Wij zijn zo klaar met inpakken, Smith! Goed, let erop dat alle munitie en geweren er ook bij gepakt zijn! Maar dat zal de dood betekenen voor de Kapitein en de Kolonel! Wat zou dat! Ze zouden ons toch maar in de weg lopen en tot last zijn, nietwaar? Schmidt! Kijk eens wat daar aan komt!! En voor de ogen van de verbijsterde muiters, vertoont zich een schouwspel dat hen stuk voor stuk aan een koortsfantasie doet denken... |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2016 by Marten Jonker.