Tarzan keert terug
van Edgar Rice Burroughs

(2)

Tarzan van de Apen, want hij was het die door de Russen overboord gegooid was, zag de lichten van de boot verdwijnen. Hij vloekte zachtjes en trok toen zijn hinderlijke kleren uit. Terwijl hij voortzwom, dacht hij aan de verre Afrikaanse kust... hoe onwaarschijnlijk het was die ooit weer te bereiken! Gebeurtenissen van de afgelopen jaren flitsten door zijn hoofd.... Hij had 'zijn' Jane Porter in Amerika opgespoord, met behulp van Paul d'Arnot, een Franse marine-officier, die hij van een gewisse dood had gered! Maar toen hij haar vond, bleek ze verloofd te zijn met zijn neef, William Clayton! Treurig was hij naar Parijs teruggekeerd, waar Paul d'Arnot werk voor hem had gevonden als geheim regeringsagent. Nu op weg naar Kaapstad, door een toeval op hetzelfde schip als Hazel, Jane's jeugdvriendin, had hij weer gefaald. Was hij maar in de JUNGLE gebleven! Dagen later kwam hij in een achtergelaten sloep, die hij gevonden had, aan, in een vertrouwde inham, vlak bij de hut waar hij geboren was.... Niets was aangeroerd... de tafel, het bed, de kleine kribbe, die zijn vader had gebouwd, alles stond er nog zoals het er meer dan 23 jaar had gestaan!

Omdat hij wapens nodig had, ging Tarzan jacht maken op een MENS! Maar plotseling dook een andere jager tussen hen op! AURRGH! De krijger draaide zich om toen hij Numa's doodsgebrul hoorde... Alles ging zo vlug in zijn werk, dat de aapmens zich niet bijtijds schrap kon zetten om de stoot op te vangen van Numa's zware gewicht... Bliksemsnel wilde Numa zich op zijn kwelgeest werpen, en Tarzan, hulpeloos als een kind, was dichter bij de dood dan ooit tevoren... KRRROUGH! CRASH! Het was de man, op wie Tarzan jacht had gemaakt, die hem op zijn beurt redde... COUGH! De twee mannen keken elkaar in de ogen, over het lijk van de leeuw heen... en maakten het vredesgebaar!

De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.