Tarzan keert terug
van Edgar Rice Burroughs

(6)

Sommige van de krijgers gaven gretig gehoor aan de woorden van hun opperhoofd, alleen Busuli en een paar anderen bleven, aarzelend, bij hem... En toen klonk er, vlak bij hun oren, een afgrijselijke schreeuw! EEEEEEAAAGH! Onder het uitstoten van verschrikte kreten, vluchtten de Waziri's  weg uit het eeuwenoude gebouw! WEG! NU ZULLEN WE STERVEN! Tarzan! Hij is niet bij ons! De geesten hebben hem gegrepen! Hij zal nu wel dood zijn! Toen de geluiden van de op hol geslagen Waziri's wegstierven, draaide Tarzan zich om en daalde af in de diepten van de tempel...

Hij ging van kamer tot kamer, tot hij bij een dichte deur kwam... EEEE-AAAA! Toen hij die openduwde hoorde hij weer die schreeuw vlak bij hem! Er was geen twijfel mogelijk: men waarschuwde hem niet naar binnen te gaan! Binnen was het aardedonker! Met zijn speer op de tast voor zich uit, trad Tarzan de duisternis binnen... Plotseling sloeg de deur achter hem dicht en op hetzelfde moment grepen handen hem, van alle kanten uit de duisternis, beet... De aapman vocht met alle woede van zelfverdediging en alle Herculeaanse kracht, die hij bezat... Maar tenslotte delfde hij het onderspit tegen de enorme overmacht...

De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.