Tarzan keert terug (deel 2)
van Edgar Rice Burroughs

(5)

De volgende morgen, toen Tarzan en de anderen zich gereed maakten om aan boord van de kruiser te gaan, verschenen zijn stoere Waziri's... en iedere krijger torste een veertig pond zware staaf goud mee... Ze legden de staven aan de voeten van Tarzan neer... Tarzan, weet je zeker dat het ècht goud is...? Dat zijn wel honderden en honderden kilo's! Ja, Jane... Het is echt goud uit de schatkamer van het oude Opar! In elk geval zul je niet met een armoedzaaier trouwen! Dr. Porter... ze zeggen dat wilde dieren geen gevoel hebben... desondanks zou ik graag willen trouwen in de hut waar ik geboren ben... naast de graven van mijn ouders! Maar natuurlijk, John! Officieel ben ik nog steeds dominee en ik doe niets liever dan dit! Het gezelschap verzamelde zich bij de hut om getuige te zijn van de plechtigheid... De volgende dag voeren ze weg... en terwijl de kruiser langzaam naar volle zee stoomde, stonden een forse man, gekleed in smetteloos wit, en een lieftallig meisje bij de railing... om twintig Waziri-krijgers toe te wuiven... die met hun krijgssperen zwaaiden en hun vertrekkende koning, Tarzan van de Apen, en zijn knappe bruid een luid vaarwel toeriepen...! EINDE.

De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.