Tarzan's terugkeer
van Edgar Rice Burroughs
(14) |
 |
| En de angst van het
meisje is gegrond... want op de rotsen boven hen
verschijnt plotseling een dreigende gedaante... met
blikkerende tanden en uitgestoken klauwen... D-Dat is EL ADREA... de NACHT-DUIVEL van de woestijn! Geef me je mes, meisje... Onder afgrijselijk gebrul bespringt de leeuw zijn prooi... Vlug springt de Heer van de Jungle opzij... ...Terwijl Numa neerkomt op de plek waar de man zojuist stond! Een stalen arm ontklemt de massieve kop... en een lang mes wordt keer op keer in de vitale delen van het beest gestoken... |
En terwijl hij de
overwinningskreet van de Grote Apen uitstoot, torent hij
zegevierend boven zijn gevelde tegenstander uit... Wees niet bang... het gevaar is voorbij! Kom, we gaan naar jouw vader! Als de dageraad de woestijneinder oranjerood kleurt... Weer moet ik u bedanken dat u mijn dochter veilig naar huis gebracht hebt! Nee, sjeik! Deze keer heb IK mijn leven aan uw dochter te danken! Als zij er niet geweest was, zouden mijn vijanden nu glunderen bij MIJN LIJK! Neem dan mijn mannen, monsieur Tarzan... ik heb er bijna HONDERD... en REKEN AF met hen die u kwaad berokkenen! Ze staan tot uw beschikking! Dit is een vete, die ik ZELF moet beslechten, Sjeik! En eerst moet ik zekerheid hebben over de relatie tussen NIKOLAS ROKOFF en LUITENANT GERNOIS! Uit dankbaarheid voor de hulp aan zijn dochter schenkt de sjeik Tarzan een paard. Door de kille woestijnnacht galoppeert Tarzan over de bleke duinen, terug naar het fort in het dorp Bou Saada... |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.