De Dieren van Tarzan (Een Valstrik)
van Edgar Rice Burroughs

(12)

De volgende dag breekt een tropische storm los! De Kincaid blijft, onder stoom, voor anker liggen! Die nacht klimt een man zachtjes tegen de touwladder op, die men vergeten heeft in te halen... In mijn hut... De helse machine waarmee ik bezig was... Als ik er maar bij kan komen... PAULWITSJ! We dachten dat je de pijp uit was... en dat GA je ook, als ik je aan Tarzan uitlever! Dat DOE je toch niet, Monk? Hangt er maar van af wat jij er voor over hebt...! Dat zit weI goed! Laat me naar mijn hut gaan om m'n geld en bezittingen op te halen! ALLEEN vind je die nooit! In de hut, die van Paulwitsj was geweest... Tien... twintig... veertig...vijftig pond! Ahh-h! Het is een sterke tijdbom... maar ik moet hem nu vlug instellen! Ik kan je nog steeds aangeven, Paulwitsj, en een beloning opstrijken! Maar IK heb 'n GEWETEN! JIJ NIET! Vaarwel, Monk!

De volgende dag, midden op zee, doet een vreselijke explosie het schip schudden van voor- tot achtersteven. BOOM! Tarzan! Wat ontploft daar? De ketels misschien! Alle hens in de boten! We zijn DICHT bij een JUNGLE-EILAND! Als de boten het land bereiken, snuiven de dieren van Tarzan de vertrouwde geuren van hun eiland weer op! Ze hebben meer dan genoeg van al dat water en rennen nu dolgelukkig hun jungle in... Sheeta voorop! Goede jacht, vrienden! Jullie zijn goede en trouwe bondgenoten geweest! Ik zal jullie missen...! WAUGH! AKUN UNK! Kijk, Tarzan! Een oorlogsschip... met de Britse vlag in top! Ze hebben ons gezien! De rook van de brandende KINCAID heeft haar zeker hier gebracht!

De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2023 by Marten Jonker.