Keer op keer wentelde Sheeta zich
door het gras, grommend, klauwend, krijsend en
bijtend.....
...in een uitzinnige poging om zijn tegenstander van zich af te schudden en één of ander deel van z'n lichaam binnen het bereik van tanden of klauwen te krijgen! Het lawaai van de gigantische strijd drong door tot de oren van NUMA, de leeuw. De koning der dieren ontwaakte moeizaam uit zijn sluimer en sloop dieper weg in de jungle..... Even later staakte Sheeta zijn taaie verzet.... Hij kronkelde zich in 'n laatste stuiptrekking.... en lag toen roerloos stil..... Tarzan zette een voet op het kadaver van de panter, en terwijl hij zijn met bloed besmeurde gezicht naar de tropenhemel hief, liet hij de angstaanjagende overwinningskreet van de grote mannetjesaap weerklinken..... |
Ofschoon Tarzan sinds zijn prilste
jeugd was opgevoed door de apen, keerde hij vaak terug
naar de kleine blokhut in de jungle, waar zijn vader en
moeder eens hadden gewoond...
Tussen de boeken van zijn overleden vader trof Tarzan heel wat aan, dat hem diep verbaasde. Hij ontdekte de betekenis van de "kevertjes", die over de bedrukte bladzijden buitelden..... Een woordenboek werd voor hem een wonderbaarlijk pakhuis vol informatie. Na jaren van onvermoeibare ijver ontdekte hij het mysterie waartoe het diende... en hoe hij het moest gebruiken..... Er waren bepaalde woorden die zijn nieuwsgierigheid meer opwekten dan andere.... woorden, die zijn fantasie prikkelden. EEN woord in het bijzonder kon hij erg moeilijk vatten... Dat was het woord GOD..... Als jongeman had hij vaak nagedacht over dit woord en over de "kevertjes", die voorkwamen in de definitie ervan.... Opperwezen.... Schepper van het heelal.....! Dat moest toch wel een heel erg belangrijk woord zijn! Tarzan bleef nadenken.... |