Jungle Verhalen van Tarzan
van Edgar Rice Burroughs

Maar Tarzan blijft daarboven de wacht houden, want hij weet: Numa en Sabor komen terug!

En dat dòen ze...

...brutáler nu, in hun honger naar mensenvlees!

Langzaam maar zeker komen ze op de BOMA af, waarachter de Gomangani het in hun broek doen van angst....

...allemaal, op één na!

Maar deze keer weten de grote katten niet van wijken en trotséren de toorts!

Eén enkele, hoge sprong brengt Numa OVER de boma: hij heeft het gemunt op de "VLAMMENWERPER"! Maar de krijger....

GRARR

...nu zonder wapen, spurt op topsnelheid naar een BOOM....

....de gevaren, die hem DAAR wellicht wachten, op de koop TOE nemend!

En de leeuw - van DIE prooi beroofd - brult zijn koninklijke WOEDE uit!

...en, terugspringend in de BOMA, waagt hij zich zo DICHT bij de hoog oplaaiende vlammen als hij maar durft!

Met een paar tellen is hij er weer UIT.... maar NU met een wild krijsende Gomangani in de bek!

AAAAA

Dan verdwijnen hij en Sabor in het duister, terwijl hun voldaan gegrom zich vermengt met het doordringende, wanhopige gegil van de ten dode opgeschreven zwarte.

Wat verderop houden de leeuwen halt en even later gaat het gekrijs over in een zacht kreunen.... tot ook DAT ophoudt!

Kort daarna maakt Numa een twééde tocht naar de boma en wéér duikt hij op met een schreeuwende inboorling!

Maar wat zich daar afspeelt begint voor de aapmens langdradig te worden...

...en dus slingert hij zich GEEUWEND terug naar de open plek waar zijn stam de nacht doorbrengt in de bomen rondom.

Maar ook daar kan hij de slaap niet vatten, want Tarzan van de Apen heeft een ONDERZOEKENDE GEEST....

De MAAN... de sterren... wat ZIJN ze eigenlijk?

Welke kracht behoedt ze ervoor te VALLEN... zoals IK zou doen als ik nu te ver over mijn hoge zitplaats leunde...?