|
|
De volgende dagen gingen
voorbij in een vreemdsoortige wapenstilstand, terwijl de
aapmens Bertha een hut en een boma hielp bouwen.... Hij sprak daarbij alleen het hoognodige, want zijn verachting voor haar was groot..... Bertha daarentegen kreeg steeds meer respect voor hem.... ....want nimmer had ze de eigenschappen van mens en dier op zulk een unieke wijze verenigd gezien als in DEZE MAN! Voor haar was deze Tarzan van de Apen een compleet RAADSEL.... De gebeurtenissen van de afgelopen paar weken hadden haar VERSTELD doen staan over de aapmens..... ...en wel in het bijzonder over de manier waarop hij wraak nam! Hij was een ware DUIVEL.... ....zoals hij met de Duitsers afrekende voor de moord op zijn VROUW! En toch had hij Bertha gered en beschermd toen hij haar had kunnen laten STERVEN! Ja.... hij was een groot raadsel! |
En dan waren er de grote
APEN, die haar nog steeds angst aanjoegen.... NEE... GA WEG!! KREEGAH! Niet BANG zijn! Ze willen VRIENDEN met je worden! Maar... ze zijn zo afzichtelijk! Dat vinden ze van JOU ongetwijfeld OOK... en TOCH willen ze je beschermen! Wees dus wat aardiger tegen ze...! Ik... uh... vind jou... een geweldig schepsel.... De apen accepteerden haar.... en boden haar prettiger gezelschap dan Tarzan, die nog altijd koel en op een afstand bleef. Ten slotte was de hut bijna klaar en... Wat gaat er nu met me gebeuren? Dat hangt van JOU af...! Ik heb je leren jagen... je hebt nu onderdak.... en de grote apen zullen je blijven beschermen! Je kunt me hier niet alleen achterlaten! Je bent niet mčnselijk! Daar STREEF ik ook niet naar! MENSEN vermoordden mijn vrouw! Ik heb je de middelen verschaft om je hier te kunnen redden... ...maar verder interesseer je me geen BLIKSEM, Duitse spionne, die je bent! En met die woorden liet de aapmens haar achter..... |