Tarzan de Ongetemde.
van Edgar Rice Burroughs
(17) |
 |
|
In de grauwe dageraad komt Tarzan weer bij kennis... Ze zijn verdwenen, luitenant Smith-Oldwick en het meisje! Voetafdrukken van het meisje en Smith-Oldwick, vermengd met sporen van leeuwen en mannen op SANDALEN! Door mensen afgerichte jachtleeuwen! Geen bloedvlekken, dus de mannen van die leeuwen hebben hen levend meegenomen en mij voor dood achtergelaten! Hun spoor is duidelijk.... het ravijn in! Ik vermoed, dat daar ergens water is! Uren later, na een scherpe bocht in het ravijn, een diepe, lange vallei... Wouden... en een stad! Ik moet dit pad verlaten, want het zal wel bewaakt worden! |
Als de geuren van het woud opstijgen tegen de rotsen... Ik ruik leeuwen, mensen en apen... en veel vogels! Haar niet het voedsel waar mijn maag naar verlangt! Aan de voet van de rots... Het water is goed! KRIKE! Bomen, apen en vogels...ze zien er allemaal even kwaadaardig uit! YEEEK! KRIKE! Maar de vruchten, die die apen eten, zullen wel veilig zijn! Op dat moment.. Een leeuweman... net zoeen als ons gisteravond overviel! Hij bewaakt zeker de toegang tot de stad! Wat een griezel! Daar zijn Smith-Oldwick en het meisje heengebracht! Vanavond ga ik ze zoeken! Ik zal hen vinden! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2023 by Marten Jonker.