Tarzan de Ongetemde.
van Edgar Rice Burroughs

In het vertrek ligt een oude vrouw, die met treurige ogen naar het jonge gezicht van Bertha kijkt

SLAM!

Jij komt uit de andere wereld! God geve dat je mijn taal spreekt!

Engels? Maar natuurlijk!

De hemel zij dank...! Zestig jaar lang...heb ik.. alleen het gebrabbel gehoord... van deze nare mensen!

Hoe bent U hier gekomen?

Die vreselijke Xujanen namen me gevangen, net als jij waarschijnlijk!

XANILA, noem me maar zo, is nu oud en lelijk, maar eens was ik jong en mooi, zoals jij, arm kind. Zonder twijfel zal jij hetzelfde lot ondergaan!

Hetzelfde LOT? Maar wat is dat dan?

Koning Ago XXV maakte mij tot zijn koningin, een van de velen! Hier heb ik altijd geleefd, door ijzeren tralies beschermd tegen de Xujaanse koninginnen, want als vreemdelinge zouden ze me doden!

Ah! Ze komen ons avondeten brengen!

AKKADUROM MAHAGGAR HEROG SAK! UNGOG PAHAK!

Wat zegt die griezel?

Je hebt me niet verteld wat die man zei, Xanila! Ging het over mij?

Ik zal het je vertellen als we gegeten hebben, Bertha!

Oh, NEE!

Hier is het koninklijke bad! Koning Herog heeft bevel gegeven dat je je wat moet opknappen en dan bij hem moet worden gebracht!

Even later...

Is er dan geen uitweg meer?

Nee, alleen door de dood! En jij, beste kind, bent te jong om te sterven! Net als ik moet je je lot aanvaarden! Kom nu maar met me mee!


Hiernaast is de troonzaal! Ik zal bij je blijven tot de koning gereed is om je te ontvangen!

Oh, Xanila, was ik maar nooit levend uit dat vliegtuig gekomen!