Tarzan de Verschrikkelijke
van Edgar Rice Burroughs
(2) |
 |
| Dan zit
de aapmens op Numa's rug! Keer op keer steekt hij de dolk
in de hartstreek van het wilde beest... ROWRR Maar de staartmens zit ook niet stil! Met EEN enkele, ontzaglijkeklap op de schedel van de leeuw valt het beest neer.. THUD! De aapmens springt overeind en laat zijn bloedstollende zegekreet weerklinken. De staartmens deinst angstig terug! AAAEEEEOWWW JAD GURU DON! Ze merken dat ze elkaars taal niet kunnen verstaan, maar dan maakt het vreemde schepsel een gebaar van vriendschap.. En uit een zakje haalt hij een geneeskrachtige poeder, om op Tarzans wond te strooien.... Later, als hij Tarzans maaltijd heeft gedeeld, lacht de staartmens hem dankbaar toe... |
Kort
voor de dageraad wordt Tarzan gewekt door het gekraak van
beenderen en ziet hij een afgrijselijk schouwspel, een
gepantserd reptiel, groter dan de grootste olifant, dat de
dode leeuw verslindt.... De staartmens beduidt dat ze onmiddellijk moeten vertrekken... En Tarzan, die beseft dat hij in een vreemd land is, dat geteisterd wordt door enorme grote wezens, laat zich gewillig meetronen! Op de voet gevolgd door Tarzan loopt de staartmens zachtjes door de nacht over de vlakte naar een groot woud... Tarzans metgezel beweegt zich even makkelijk door de bomen als de aapmens. Tegen de morgen laten zij zich bij een beekje weer op de grond zakken! Terwijl ze eten... SO! SO! 'SO'! Je bedoelt 'ETEN'! Je wilt me jouw taal leren! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2018 by Marten Jonker.