Tarzan de Verschrikkelijke.
van Edgar Rice Burroughs
(2) |
 |
|
Dan zit de aapmens op Numa's rug! Keer op keer steekt hij de dolk in de hartstreek van het wilde dier... ROWRR Maar de staartmens zit ook niet stil! Met één enkele, ontzagwekkende klap op de schedel van de leeuw, weet hij het beest te vellen... THUD! De aapmens springt overeind en laat zijn bloedstollende zegekreet weerklinken. Angstig deinst de staartmens terug! AAAEEEEOWWW Jad Guru Don! Ze komen tot de ontdekking, dat ze elkaars taal niet kunnen verstaan... maar dan maakt het vreemde schepsel een gebaar van vriendschap... En uit een zakje haalt hij een geneeskrachtig poeder, om op Tarzan's wond te strooien... Later als hij Tarzan's maaltijd heeft gedeeld, lacht de staartmens hem dankbaar toe... |
Kort voor de dageraad aanbreekt wordt Tarzan gewekt door het gekraak van beenderen en ziet hij een afgrijselijk schouwspel ...een gepantserd reptiel, groter dan de grootste olifant, verslindt de dode leeuw... De staartmens beduidt dat ze onmiddellijk moeten vertrekken... en Tarzan, die beseft dat hij in een vreemd land is, dat geteisterd wordt door reusachtige wezens, laat zich gewillig meetronen... Op de voet gevolgd door Tarzan loopt de staartmens zachtjes door de nacht over de vlakte naar een groot woud... Tarzan's metgezel beweegt zich even makkelijk door de bomen als de aapmens. Tegen de morgen laten zij zich bij een beekje even op de grond zakken ... Terwijl ze eten... So! So...! "So"...! Je bedoelt "eten", je wilt me jouw taal leren, hè...? |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2023 by Marten Jonker.