Tarzan de Verschrikkelijke.
van Edgar Rice Burroughs

De volgende morgen... als Tarzan op jacht is voor het ontbijt, staat hij plotseling oog in oog met een ongelooflijk gigantisch monster, dat siddert van woede en razernij...

GHONK!

Triceratops... Een levend fossiel...!

Het zien van de Gryf boezemt Tarzan geen vrees in, maar ergert hem... want hij weet dat hij het monster niet kan bevechten...

Ik kan mijn ontbijt wel vergeten...

Pan-At-Lee! Hoe ben jij hier gekomen...?

Ik heb je spoor gevolgd toen ik wakker werd en je niet zag... om je te waarschuwen voor de GRYFS!

Zij zijn het namelijk die de Waz-Don uit Kor-Ul-Gryf verdreven hebben! Als een Gryf eenmaal een spoor of een prooi heeft gevonden, laat hij die nooit meer los!

Jij bent een bijzonder dappere vrouw, Pan-At-Lee!

HONK

Ga met me mee terug naar de grotten! Ik zal zorgen dat je hier veilig vandaan komt!

Misschien ben je daar inderdaad nog toe in staat ook, Tarzan-Jad-Guru! (Tarzan de verschrikkelijke!)

Kijk eens... het is net of dat beestmens tegen de Gryf praat!

WHIEE-OOO! WHIEEEE-OOOO!

Dat doet hij ook, Tarzan... De Tor-O-Don voederen de Gryfs en berijden ze soms... kijk maar!

WHACK!

UNHH!

UFF!

WHIEEEE-OOOOO!

Plotseling kijkt de Gryf om en loeit als om zijn meester te waarschuwen...

GA-HONK!

GOWRRRHHHH!

Maar net als de Tor-O-Don aanvalt, snort Tarzan's boog...