De Schatten van Opar
van Edgar Rice Burroughs

Terwijl de vlammen Tarzan's huis verslinden, wordt zijn vrouw weggevoerd! Als de hete vlammen dicht bij Mugambi komen, kruipt hij naar de veiligheid van de koelte...

Tarzan zal jullie volgen, Arabier... tot aan jullie dood!

Tarzan zal een fortuin aan goud moeten betalen, om jou weer levend terug te krijgen!

WRAAK! Ik zal wraak nemen!

Intussen, in het donkere gangenstelsel onder het oude Opar, zoekt een versufte Tarzan zich tastend de weg naar LICHT...

Omdat zijn zinnen nog verdoofd zijn door zijn hoofdwond, ziet hij niet dat de tunnel abrupt eindigt...

SPLASH!

Maar het koude water brengt hem weer tot leven... en hij ontdekt dat hij bij het begin van een andere gang is...

Bedolven onder het stof van eeuwen loopt die gang naar een klein gewelf, waar schitterende juwelen uit een kapotte kist zijn gegleden...

WAUW! Wat is dat...?

Tarzan is door het ongeluk weer tot zijn primitieve staat teruggebracht... Alle herinneringen aan zijn beschaving zijn verdwenen! Dus begrijpt hij de waarde van de stenen niet...

TU TU! (Prachtig! Prachtig!)

Tarzan bindt het zakje vol mooie stenen aan zijn riem en dwaalt doelloos rond, tot..

Daar is LICHT...

O-YA-KO-TONO-O-O!

En als hij in het volle daglicht komt...

NUMA!

YEEK!

NUMA BUNDOLO!

YEEOW!

AAARGH!

De leeuw richt zijn onheilspellende blik op de hogepriesteres! Hij zet zich schrap voor de sprong..!

Op datzelfde moment komt Tarzan in aktie, krijsend als een mannetjesaap...

KREEGAH, NUMA!!