Met enorme kracht slingert de bronzen
reus een van de honden in de richting van diens
makkers...maar reeds nadert hem een andere van de wilde
horde...
Met een sprong is Tarzan in een nabij staande boom en breekt een zware tak af, terwijl de monsters woedend naar hem opspringen! Zo, eens zien wat we met dit takje kunnen bereiken! En alras vluchten de ondieren de bossen in, volkomen verslagen.... Ze zijn weg, Pat en je hoeft niet bang meer te zijn! PAT? Zou ze ook weg zijn? Maar wat glinstert daar zo? Iets van metaal, blijkbaar! En meteen herkent Tarzan de gouden armband van een Maya.... Ze is meegevoerd door de Maya's terwijl ik met die honden vocht! |
En onwillekeurig gaan Tarzans
gedachten terug naar een week tevoren, toen hij als
een wild beest zat opgesloten in een kooi aan boord
van de 'Saigon'.....
Hij denkt aan de uitgebroken muiterij....en verder aan de tyfoon die het oude schip op een koraalrif heeft geworpen, een uitloper van het onbekende eiland hier... ...hoe hij het eiland is gaan verkennen na de schipbreukelingen te hebben geholpen een voorlopig kamp op te staan, en hij denkt ook aan de afstammelingen van de oude Maya's, die hij ontdekte... ...en aan het meisje Itzl Cha, dat op het punt stond door de hogepriester aan de goden te worden geofferd en door Tarzan gered werd.... |