Tarzan en de Schipbreukelingen
van Edgar Rice Burroughs

Ik heb niet eerder zo'n vrouw gezien, met een blanke huid en blonde haren!

Er zijn er niet veel zo in de streek waar jullie vandaan komen!

Spreek je onze taal?

Voldoende om jullie te waarschuwen dat mijn vrienden bloedige wraak zullen nemen als jullie mij iets wilt doen!

Ze lijkt me bijzonder geschikt, Chal Yip Xiu!

Waardig om als offer te dienen in de Maagdentempel!

Ja, ter ere van de zonnegod!

Maar intussen beklimt Tarzan onversaagd de trappen van de pyramide, zonder ook maar een blik naar links of rechts te werpen....

Niet zonder vrees blijven de Maya's aarzelen, in de war gebracht door de koelbloedige houding van de bronzen god met de zwarte haren.

Dat meisje is van mij! Als je haar niet aan mij uitlevert, laat ik al de demonen uit het woud op je los!!

Laat U niet bang maken door die woorden, Chal Yip Xiu!

Ze zijn vals! Hij heeft niets te zeggen over de demonen van het woud!

Wie spreekt daar?

Ik...Itzl Cha! Ik heb dat meisje onze taal geleerd!

Zij zijn geen goden, doch alleen maar vreemdelingen, die door de storm op de kust van ons eiland zijn geworpen!

Ze zullen niets nalaten om de macht over ons te krijgen!

Hij daar heeft mij meegenomen tegen mijn wil! En hij heeft geweigerd mij terug te laten keren!

Dat is genoeg! Hij is dus wel degelijk onze vijand!

Neemt hem gevangen!

Op het bevel van hun hogepriester, treden de Mayakrijgers dreigend naar voren...