De Tarzan Tweeling en Jad-Bal-Ja
van Edgar Rice Burroughs
(2) |
 |
|
Plotseling begint de trein te
slingeren, alsof hij in de lucht zal springen...
Goeie hemel! Het spijt me, mensen! We hebben een kapotte rail geraakt! Het zal wel een paar uur duren voordat we verder kunnen reizen! Jullie wilden me net vertellen waarom jullie de Tarzan-tweeling heten, toen de trein ontspoorde! Vertel eens verder? Net als tweelingen zijn we precies op dezelfde dag geboren! Maar Doc kwam in AMERIKA ter wereld, en ik werd in ENGELAND geboren! Maar dan zijn jullie helemaal geen tweelingen! Ik begrijp het niet! Toch is het heel eenvoudig! Onze moeders zijn TWEELINGZUSTERS! Ze lijken op elkaar als twee druppels water... en wij lijken sprekend op onze moeders! En d-ù-s lijken Doc en ik op elkaar! De helft van ieder schooljaar brengen we in Engeland door bij Dick's ouders, en de andere helft in Amerika bij de mijne! Toen de andere jongens zagen dat we zoveel op elkaar leken, noemden ze ons "de TWEELING".... |
En toen we ontdekten
dat mijn vader nog familie is van Lord Greystoke, over
de hele wereld beter bekend als Tarzan van de Apen,
doopten de jongens ons "de Tarzan-tweeling!" Die bijnaam
is blijven hangen; tegenwoordig noemt iedereen ons zo! En toen nodigde Tarzan zelf ons uit voor een bezoek! We mogen twee maanden op zijn Afrikaanse landgoed komen logeren! Mooi! Maar intussen geef ik jullie de raad niet de jungle in te gaan! Daar raak je binnen de kortste keren verdwaald! Hij ziet ons wel voor een stel ezels aan! Kom op! We gaan even een kijkje nemen!! Met open mond kijken ze naar de rare sprongen van de aapjes en de verblindende kleurenpracht van de vogels! Geen wonder dat de jongens tijd en afstand, trein en passagiers, ja alles, de hele wereld vergeten... Ze zijn jong en bezitten de zelfverzekerdheid van de jeugd... En als ze dus plotseling merken dat het al laat is en terug willen gaan naar hun trein, slaan ze zonder aarzeling de VERKEERDE weg in! En als ze de nacht in een boom hebben doorgebracht, waarin ze wegvluchtten voor een hongerige leeuw... Natúúrlijk weet ik het zeker! Dit MOET het pad naar onze trein zijn! |
De inhoud op deze pagina staat onder:
copyright 2016 by Marten Jonker.