De Terugkeer van Tarzan
door Edgar Rice Burroughs
(20)
58. Tegen het ondergaan van de zon begroeven ze Clayton naast de graven van zijn oom en tante, de voormalige Lord en Lady Greystoke. En het was op verzoek van Tarzan, dat er drie salvo's werden afgevuurd over de laatste rustplaats van "een dapper man, die de dood moedig onder de ogen heeft gezien." De vader van Jane, die vroeger predikant was geweest, leidde de eenvoudige dienst. Het was een eigenaardig gezelschap, dat om de groeve van den jongen Engelsman geschaard stond. Er waren Franse officieren en matrozen, Engelsen en Amerikanen, een rij van wilde Afrikaanse dapperen en de boven allen uitstekende gestalte van Tarzan van de Apen. Het was dit toneel, dat Lord Tennington en "Thuran" zagen, toen ze door de jungle naar het strand kwamen. "Wat is daar aan de hand?" vroeg Tennington aan "Monsieur Thuran". Het kleine gezelschap wandelde nu naar het kamp terug, waar Tarzan sprak met den kapitein van de kruiser. Toen "Thuran" naar de troep keek en den reus zag, aarzelde hij en werd bleek. Het leek hem onmogelijk, dat hij hier voor het voorwerp van zijn haat stond, voor Tarzan. De aapman vroeg den kapitein om het vertrek van de kruiser enkele dagen te willen verschuiven, omdat hij enkele mijlen het binnenland in, zijn bezittingen wilde halen, en de kapitein voldeed gaarne aan dit verzoek. Op dat moment klonk er een schot uit het bos. Er was een vlam, een knal van een geweer en een kogel bestemd om het hart van Tarzan te doorboren suisde door de lucht.
59. De kogel vloog rakelings over Tarzans hoofd zonder hem
te deren. Voordat zijn vijand opnieuw kon vuren, had de aapman
hem het geweer ontrukt en duwde hij de strompelende figuur
voor zich uit. Het was Rokoff, de Rus, alias "Monsieur
Thuran". Jane smeekte Tarzan den man aan het Franse gerecht
over te leveren en de matrozen sloegen hem aan boord van de
kruiser in de boeien. Eerst werd hij echter gefouilleerd en
tot blijdschap van Tarzan kwamen de gestolen documenten te
voorschijn. Kort na deze opwindende gebeurtenissen stelde Jane
Tarzan en Tennington aan elkaar voor. "John Clayton, Lord
Greystoke, my Lord", zei ze. Er moesten verschillende
voorvallen uit het leven van den aapman verteld worden, om
Lord Tennington er van te overtuigen, dat zij zich niet
vergiste. Laat in de middag keerden Tarzan en zijn krijgers
met de eerste lading van zijn bezittingen uit het oerwoud
terug. Toen de mannen de staven schitterend goud zagen,
omzwermden zij den aapman met duizenden vragen. Maar Tarzan
weigerde lachend nadere verklaringen te geven; het enige, wat
hij zei, was: "Ik heb duizenden staven achtergelaten". Toen ze
de schat aan boord van de kruiser hadden opgeborgen, zei de
kapitein, dat hij zich voelde als de commandant van een oud
Spaans galjoen, dat terugkeerde met de schat van de steden der
Azteken. Maar Tarzan hechtte geen waarde aan het goud in
vergelijking met het goudharige meisje, dat hij gered had uit
de gouden stad.
60. Toen zij de volgende morgen voorbereidselen maakten om
zich op de kruiser in te schepen, zei Tarzan tegen Jane:
"Wilde dieren worden verondersteld ontbloot te zijn van
gevoel. Maar desniettegenstaande zou ik graag willen trouwen
in de hut, waarin ik geboren ben, naast de graven van mijn
vader en moeder en omgeven door de wilde jungle, die altijd
een thuis voor me is geweest. En zo had in de schaduw van het
oerwoud een dubbele huwelijks-inzegening plaats. Want Lord
Tennington trouwde met Jane's vriendin de Amerikaanse. Daarna,
toen de kruiser koers naar zee zette, stond Tarzan in een wit
pak tegen de railing geleund, zijn mooie jonge vrouw naast
zich. Twintig naakte, zwarte krijgslieden, wuivende met hun
oorlogssperen boven hun hoofden, riepen een vaarwel naar hun
koning, die in "de grote kano" vertrok. En Tarzan, die
terugzwaaide, zei tot zijn vrouw: "Ik zou de gedachte niet
kunnen verdragen, dat ik de jungle voor het laatst heb gezien,
was het niet, dat ik wist, dat ik een nieuwe wereld van geluk
binnenga met jou voor altijd bij me".
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.