Jungle Verhalen van Tarzan - Op zoek naar een Balu
van Edgar Rice Burroughs

Kort daarna zag hij een vrouw met haar kind, verder stroomafwaarts dan gewoonlijk, op zoek naar schaaldieren.... Hier was een BALU, die er uitzag zoals hijzelf!

De inlandse jongen zou een fijne balu voor Tarzan zijn! Hij zou goed voor hem zorgen, hem voeden en beschermen....

De moeder van de jongen, opgeschrikt door zijn hulpgeroep, zag hoe een grote witte reus hem naar zich toetrok! Met een woeste kreet sprong ze op om strijd te leveren!

Maar Tarzan verdween in de laaghangende takken.... de balu van de inlandse vrouw stevig in zijn ene arm geklemd.

Een heel eind verder.....

Ik ben Tarzan.... en ik wil je geen kwaad doen! Jij wordt Tarzan's BALU! Ik zal je te eten geven! Wees maar niet bang!

Kleine Tibo kon de taal van de grote apen niet verstaan en de stem van Tarzan klonk hem als het gegrom van een dier in de oren. Toen pakte Tarzan hem op... en droeg hem door de bomen mee.
De jongen deed van schrik zijn ogen dicht.

Omstreeks het middaguur van de derde dag kwam de moeder van de kleine Tibo bij de grot van Bukawai, de wonderdokter... Er steeg een gruwelijk gelach uit op.....

B-Bukawai...! Kom buiten!

IEEEE- AH-AH! HA-HAA!

In plaats van Bukawai verschenen de afzichtelijke koppen van twee hyena's..... maar van binnen klonk een stem!

Wie roept Bukawai...?

Ik ben het.... Momaya uit het dorp van M'Bonga! Roep je dieren terug en kom naar buiten!

Wat wil je van me?

D-de grote blanke jungle-god heeft mijn Tibo gestolen! Ik moet sterke medicijn hebben om hem terug te krijgen!

Na wat geharrewar over de prijs werden ze het eens.....

Goed dan.... drie vette geiten en een nieuwe slaapmat!

Plus een stuk koperdraad! Voor minder bezorg ik je GEEN medicijn!