Jungle Verhalen van Tarzan - Tarzan als Gevangene
van Edgar Rice Burroughs

Maar opeens kwam daar de aapmens uit de lucht vallen... precies op de rand van de kuil...

Tarzan draaide zich om en schopte wat takken en aarde weg, waarmee de kuil was bedekt! Tantor zag 't, en begreep het!

VECHT, TANTOR, VECHT!

Tantor was al een enorme bundel zenuwen, maar nu raakte hij in paniek! Met een schrille kreet keerde het grote dier zich om en stormde door de dichte muur van jungleplanten heen... Maar onder Tarzan's voeten zakte de aarde weg!

Tarzan deed nog een enkele Herculeaanse poging om zich opzij te laten vallen, maar 't was te laat! Hij stortte op de puntige staken af!

Wonder boven wonder viel hij er tussen in, maar zijn hoofd raakte een van de palen...

Toen de inlanders later zagen wie ze gevangen hadden, werden ze wild van vreugde! Tarzan was in hun macht! Ze brachten hem in triomf naar een hut om hem op te sluiten!

De vreugdekreten van de opgewonden dorpelingen drongen zwak door tot Tantor's gevoelige oren! Hij hief z'n slurf op en liet 'n hard geluid horen!

Tarzan stond even stil toen hij Tantor hoorde roepen! Hij wierp het hoofd in de nek en liet een angstaanjagende kreet schallen.

De hele middag was hij onafgebroken bezig geweest met zijn polsen... en langzaam maar zeker gaven de lianen eindelijk mee...

Tenslotte kwamen ze, de beschilderde en met veren uitgedoste woedende krijgers... ze voerden Tarzan naar de martelpaal...