Tarzan de Ontembare
van Edgar Rice Burroughs
(7) |
 |
| Voordat Tarzan iets kan
doen is zijn pad geblokkeerd door een halve ton aan
razende kracht en woede. ....en hoewel hij vlug toesteekt en het dier verwondt, weet de aapmens dat hij deze strijd onmogelijk zal kunnen winnen... Ho, broer van Dango*. Je tanden zijn verrot en geel! Je vacht is mottig en grijs...! Je kunt je prooi niet eens meer doden Je bent OUD... Numa...! *Jakhals Zwaaiend met zijn speer onder het schreeuwen van beledigingen en scheldwoorden, drijft Tarzan Numa tot razernij.. ...en rent dan op een boom af om zich in veiligheid te stellen.... Vandaag wordt er niet meer gedood, Tarzan heeft een plan.... Tarzan heeft deze afgelopen dagen te veel dood gezien..... |
Onder zijn hand is de
schors glad door de regen, zijn greep is ONZEKER..... Maar Tarzan let niet op gevaar, en naar beneden leunend haalt hij keer op keer uit naar NUMA... Numa's kreten zijn een mengeling van pijn en woede, en steeds opnieuw steekt Tarzan toe... ....terwijl hij maar een keer een blik over zijn schouder werpt naar de rots... Tenslotte in schijnbare wanhoop werpt Tarzan zijn speer weg. Numa springt wild achter die martelende staf aan, ..... ... te laat beseffend dat hij zich in de maling heeft laten nemen... In een vloeiende beweging slingert Tarzan zich van de boom af, naar de steile rotswand die zo glad als glas is.. Als een volleerde akrobaat.... ..en met een kracht die jaren lang in de jungle is gerijpt... blijft hij zeker tien meter boven de grond hangen! Hij klampt zich vast aan de rots....! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2017 by Marten Jonker.