Tarzan de Verschrikkelijke
van Edgar Rice Burroughs

(8)

Als de anderen weg zijn en In-Tan zich omdraait, zet Tarzan de eerste stap op weg naar de vrijheid... Een slechte knoop! Hij laat al los... Even later, als In-Tan zich voorover buigt om de boeien van zijn gevangene te inspekteren... UGHHHH!!! Ze zullen eerst wel gaan eten, en misschien gaan slapen, voor ze merken wat er met In-Tan gebeurd is! Op zoek naar een uitweg, komt Tarzan weer bij de voet van de rots, waar hij overmeesterd werd; en daar vangt hij een zwakke geur op... PAN-AT-LEE! Toen ze van die rots gesprongen is, is ze ongedeerd in het water terecht gekomen! Ik ga haar zoeken. Op dat moment daalt Pan-At-Lee af in het volgende ravijn, Kor-Ul-Gryf, waarover bij haar volk veel gruwelverhalen in omloop zijn en waarin sinds mensenheugenis niemand zich heeft durven wagen! Ze rilt als ze terugdenkt aan de verhalen die ze als kind bij de kampvuren hoorde vertellen... hoe de gryfs kwamen en hoe tenslotte ook de laatste mensen wegvluchtten, nadat velen van hen verslonden waren door die afgrijselijke beesten! Maar in elk geval zou ze hier veilig zijn voor Es-Sat! Uit een duistere spelonk volgen twee ogen ieder van haar bewegingen... Woeste begerige ogen, sluw en wreed... En in een half-menselijk brein vormt zich een boosaardig plan...

AIE-EEEEE!!!! Een beest valt haar aan! Ik kan het ruiken.... iets VREEMDS is het! GOWRRRH!!!! KREEGAH! Tarzan doodt! Pan-At-Lee! Hij laat je nu los! Loop langs me heen en maak dat je wegkomt! Om-At, nu GUND van Kor-Ul-Ja! Hij zoekt naar je! Wie ben je eigenlijk! GAARRRAAIEEEK! Ik ben TARZAN! Vriend van Om-At! GA NU! Om-Ats VRIEND! De Tor-O-Don wurgt hem met zijn staart! Ik moet hem helpen! RARGH! GRAA-EEE EE OOHH! ZE VALLEN!