Tarzan de Verschrikkelijke
van Edgar Rice Burroughs

(9)

Tarzan, bewusteloos door de wurggreep van de staart, merkt niet dat de Tor-O-Don in de afgrond stort en dat Pan-At-Lee wanhopig zijn voet vasthoudt... OWRRRH! I-Ik kan hem... niet meer houden! Maar juist als hij uit haar greep glijdt, keert zijn bewustzijn weer terug, en... UMPH..! Dank je, Pan-At-Lee! Wat een geluk voor me, dat je niet bent weggelopen! Hoe zou Pan-At-Lee een vriend van Om-At in de steek kunnen laten die nog voor haar vocht ook! Wat bedoelde je toen je Om-At GUND noemde? Hij heeft met Es-Sat om de macht gestreden en gewonnen! Maar ga nu wat slapen! Je hebt morgen nog een lange reis voor de boeg!

De volgende morgen, als Tarzan op jacht is voor het ontbijt, staat hij plotseling oog in oog met een ongelooflijk gigantisch monster, dat siddert van woede en razernij... G-HONK! TRICERATOPS... een levend fossiel! Het zien van de gryf boezemt Tarzan geen vrees in, maar ergert hem, want hij weet dat hij het monster niet kan bevechten... Ik kan mijn ontbijt wel vergeten! Pan-At-Lee! Hoe ben JIJ hier gekomen? Ik heb je spoor gevolgd, toen ik wakker werd en je niet zag! Om je voor de GRYFS te waarschuwen! ZIJ zijn het die de Waz-Don uit Kor-Ul-Gryf verdreven hebben! Als een gryf eenmaal een spoor of een prooi heeft gevonden, laat hij het niet meer los! Jij bent een bijzonder dappere vrouw, Pan-At-Lee! HONK Ga met me mee terug naar de grotten! Ik zal zorgen dat je veilig hier vandaan komt! Misschien ben je zelfs daar toe in staat, Tarzan-Jad-Guru! (Tarzan de Verschrikkelijke)!