De Schatten van Opar
van Edgar Rice Burroughs
(2) |
 |
|
Gloeiende jungle-ogen beloeren hem,
als hij snel in een hoge boom springt, maar dan is hij
verdwenen!
Een tijdlang slingert hij zich, over gevaarlijke kloven, van de ene jungle-reus naar de andere, hoger en hoger... waar de dood loert in iedere breekbare tak... Dan wacht hij even en heft zijn gezicht op naar GORO, de maan. De kreet van een mannetjes-aap trilt op zijn lippen, maar hij houdt zich in om zijn trouwe Waziri niet wakker te maken... De nabije geur van BARA, het hert, brengt hem naar het onderste boomterras! Tarzan watertandt, en een dof gegrom ontsnapt aan zijn lippen... GARRHI! Weer is hij de oermens van wel eer... en het lange jachtmes van zijn vader treft snel doel! Als NUMA, de leeuw, binnen zijn gezichtskring komt, laat de aapmens een waarschuwend gegrom horen.... GRRRH! Pas op, NUMA! Dit is TARZAN's prooi! ROWR! |
Gewaarschuwd door Numa's staart, is
Tarzan een fraktie van een sekonde sneller dan de
aanvallende leeuw...
GARRGH! NUMA, slome! Ga jij maar op een zieke schildpad jagen! Haha! THUD! Nu zijn honger gestild is, volgt Tarzan het luchtspoor van Numa, om de koning der dieren weer te plagen, maar dan... (Snuf!) 'n MENS! Numa jaagt op een MAN, die oud en zwak is! Plotseling ziet Tarzan Numa's prooi, een bejaarde medicijnman... gerimpeld, afgrijslijk getatoeëerd en vreemd gekleed... TARZAN BUNDOLO! ARRGH! GRRRH! GARRGH! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.