De Schatten van Opar
van Edgar Rice Burroughs
(31) |
 |
|
Een vreemde lotsbeschikking ook,
dat ik tegelijk met die man gevangen werd genomen,
zodat ik de juwelen kon VINDEN... Ik kon ze
makkelijk door kiezelstenen vervangen, toen hij
sliep... De goden zij dank dat ik met de juwelen kon
ontsnappen!
(Geeuw!) De middagzon is heet! Ik ga even rusten, voordat ik verder ga zoeken naar Tarzans Lady! Nu duikt er een nieuwe dief op... Chulk, de grote aap, die nog kort tevoren met Tarzan op jacht is geweest... Behendig en voorzichtig, zodat er geen blaadje ritselt, pleegt de aap de diefstal, om dan weer snel de veiligheid van de bomen op te zoeken... Enkele kilometers verder ligt Jane Clayton, Tarzans vrouw, bewusteloos op de grond... Dat is maar goed ook, want als Taglat, de woeste aap, die haar uit het kamp van de Arabische ontvoerders heeft meegesleurd haar boeien losmaakt... |
ROWWR!
YOWK! Als de grote mannetjesaap ter aarde stort, ontwaakt zijn woeste natuur in volle hevigheid... maar tevergeefs... TAGLAT BUNDOLO! KREEGAH! GRRR... AARGH! Even later richt de triomfantelijke leeuw zijn felle blik op de onbeweeglijke gestalte van de jonge vrouw... Maar Jane is gelukkig bewusteloos, en voelt de stinkende adem niet op haar gezicht, als de leeuw haar besnuffelt... Een of ander geluid leidt de leeuw af... Hij loopt terug om zijn jachtbuit te beschermen... en eindelijk opent Jane Clayton haar ogen! Gewend aan gevaar geeft ze geen kik en blijft roerloos liggen... tot ze ieder detail van het schouwspel in zich heeft opgenomen... Mijn boeien zijn los! Ik kan me bewegen, maar als ik dat doe zal de leeuw me aanvallen! Ik moet kalm blijven... en denken... |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.