home

De Juwelen van Opar
van Edgar Rice Burroughs

<  >
(8)


Ver naar het zuiden kamperen Achmet Zek en twee van zijn metgezellen... één van de groepen vormend, op jacht naar de gedeserteerde ALBERT WERPER!

We zullen hem vinden... en dan zal hij wensen door de lééuwen verslonden te zijn!

Achmet Zek.... luister eens...!

WAT? Ik HOOR ni....

Ja.... nu hoor ik het ook! Daar loopt iets door het struikgewas...

...in DEZE RICHTING!

Bij Allah! Het is de VROUW VAN TARZAN!

Maar.... ik liet haar goed bewaakt achter bij....

Wacht! Wat is DAT... daar ACHTER haar..?

Op dat moment ziet ook Jane Clayton dit nieuwe gevaar... een troep grote apen....

....die het op HAAR gemunt schijnen te hebben..!

En in een boom daar vlak bij zit TARZAN... lichtelijk in de war omdat die vrouw daar beneden heel vaag iets BEKENDS bij hem oproept....

Maar dat ze zijn VROUW is... het liefste dat hij op aarde bezit.... DAAR heeft hij geen flauwe nótie van!

Hij ziet haar puur en alleen als 'n vluchtende vrouw, die naar de open plek snelt....

....RECHT in de armen van de wachtende ACHMET ZEK!

OHHH..!

De apen STAKEN de achtervolging even ...want ergens komen de dodelijke vuurstokken van die gemantelde Tarmangani hun bekend voor....

....als opeens een naakte, bruine REUS vanuit de takken boven op de grond voor hen springt!

MANGANI.... ik ben TARZAN ...van de stam van KERCHAK!

VOLG me! We moeten de vrouw redden van die Tarmangani duivels!

Stomverbaasd staren de apen Tarzan aan... want, is hij dan niet OOK een Tarmangani, net als die ANDEREN...?

Maar.... HIJ spreekt hun TAAL.... en welke Tarmangani heeft DAT ooit gekund?

Als Tarzan zich dus abrupt omdraait om de woestijnduivels aan te vallen, VOLGEN ze hem!

En half GEK van BLIJDSCHAP roept Lady Greystoke....

JOHN.... TARZAN.... goddank... je bent gekomen...! Ik....

KRAK

KRAAK

....op het zèlfde moment dat haar echtgenoot en twee van zijn harige metgezellen onder een regen van kogels tegen de grond smakken!

Eerst blijven de andere apen stokstijf stáán door al dat kabaal.... maar zoeken dan gauw een veilig heenkomen in het oerwoud.

....En Achmet Zek en zijn bandieten galopperen weg.... de door verdriet overstelpte Jane opnieuw hun gevangene...

Ik heb gewacht... GEBEDEN voor het moment dat Tarzan me zou komen halen....

En KOMEN dééd hij, maar alleen....

....om te STERVEN!


 


De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2016 by Marten Jonker.