Tarzan en het Vreemdelingenlegioen.
van Edgar Rice Burroughs

Minuten later...

Daar meester!

Ummmm! Dat meisje! Dat moet de dochter van de oude Hendrik van der Meer zijn, die al twee jaar ondergedoken is voor de Jappen! Niemand let nu op haar!

Amat, breng dat meisje een boodschap! Zeg dat een oude vriend van haar vader haar wil spreken, - hier! Zij moet alléén komen!

I-ik begrijp het, meester!

Fluisterend levert Amat Hooft's boodschap af...

En hij zei dat hij niet lang kan wachten!

Goed! Ik ga kijken wat hij wil!

Corrie denkt niet aan verraad en loopt naar de zoom van de rimboe, waar het smalle pad begint...

...en wordt onmiddellijk overmeesterd!

Geen kik, of ik breek je mooie nek!

Vele uren later, in het nachtelijke kamp van Hooft's boevenbende...sluipt een vrouwelijke schildwacht naar de slapeloze gevangene toe...

Hoe heet jij, meisje! Antwoord zachtjes!

Corrie van der Meer! Maar waarom?

Ik heb je ouders gekend! Jij lijkt op hen! Ik werkte voor ze toen jij in Holland op school was!

Oh! Weet jij misschien wat Hooft met mij van plan is?

Hij wil jou aan de Japanners verkopen, maar dat zal ik verhinderen! Ik was dol op jouw vader en moeder!

Wil jij me helpen ontsnappen?

Pak dit! Weet je de weg terug naar het dorp, waar Hooft je heeft gevonden?

Ja! Oh, hoe kan ik je bedanken?

Hoe heet je eigenlijk?

Sarina! Neem mijn dolk en pistool ook mee! Je zult ze nodig hebben!

Ik zal je nooit vergeten, Sarina! Misschien zullen we elkaar nog ooit weerzien!