ZO'N WORSTELING KON
NOOIT LANG DUREN.. EN MET EEN LAATSTE WANHOOPSKREET
BLIES DE REUZENAAP DE LAATSTE ADEM UIT... Jij... jij vocht voor mij...redde mij! Ik-ik was bang dat jij zou sterven! VOL TEDERHEID DRONK TARZAN ZWIJGEND DE AANBLIK VAN DAT LIEFTALLIGE GEZICHT IN! ...MET AL HET VERLANGEN VAN ZIJN STRALENDE MANNELIJKHEID... EN HIJ VOELDE HAAR ANWOORD... OP DAT MOMENT VIELEN DE SCHEIDSMUREN DER BESCHAVING WEG VOOR JANE PORTER... EN VOOR HET EERST VAN HAAR LEVEN WIST ZE WAT LIEFDE BETEKENDE... PLOTSELING VOELDE ZIJ ZICH OMHOOGZWEVEN IN DE STERKE BEZITTERSARMEN VAN TARZAN VAN DE APEN... EN ZE WAS HELEMAAL NIET BANG! Tarzan.. breng me terug! |
TARZAN KEERDE TERUG
NAAR DE RAND VAN DE OPEN PLEK, WAAR DE HUT STOND, MET
JANE, DIE ONDANKS HAAR PAS GEVONDEN GELUK,
VERBOUWEREERDER WAS DAN OOIT. HAAR ONGELOFELIJKE
JUNGLE-MAN HAD GEEN ENKEL WOORD GESPROKEN... NOCH
VERSTAAN! TOEN DEED HET DIEPE GEBAS VAN EEN SCHEEPSKANON DE LUCHT TRILLEN... ER LAG EEN SCHIP IN DE KLEINE INHAM! EN VOOR HET EERST - SINDS JANE HEM HAD ONTMOET - SPRAK TARZAN.. Een SCHIP! Een oorlogsschip loopt binnen.. om ons te redden! PAND! ZU-PAND, TARMANGANI WALA LUN-KOR! (Donder!... Grote donder! Een huis van blanken, dat zwemt!) BAM! Jij...jij SPRAK! Maar het klonk als... als het grommen van een wild dier! Als jij geen Engels kunt spreken, ben jij Tarzan niet! Wie heeft me dan die briefjes geschreven? TAND GOGO TARMANGANI! (Ik spreek niet de taal van de witte aap!) 't Kan me niet schelen WIE je bent! Ik weet alleen dat je niet van me weg mag gaan! Kom, kom mee naar mijn volk! KREEGAH! BOEM! MAAR DE SCHUWHEID VAN HET WILDE DIER TEGENOVER DE MENSELIJKE BESCHAVING MAAKTE ZICH MEESTER VAN TARZAN... EN WEG WAS HIJ! Asjeblieft... kom terug... wie je ook bent! INTUSSEN STONDEN JANE'S VADER EN VRIENDEN OP HET STRAND, NIET VERMOEDEND DAT ZE AL WEER VEILIG TERUG WAS... Dat zijn uniformen van de Franse marine! Zij zullen ons helpen Jane te vinden! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.