Tarzan Koning der Apen
van Edgar Rice Burroughs

(13)

MAAR TOEN TARZAN DE VOLGENDE MORGEN BIJ DE HUT TERUGKWAM MET VERS VLEES VOOR 'ZIJN' JANE, ZAG HIJ IETS, DAT HEM DIEPBEDROEFD STEMDE... HET GROTE SCHIP ZEILDE WEG IN DE VERTE, EN VOERDE JANE MET ZICH MEE... AAN BOORD DEED JANE EEN GEBED VOOR HAAR WONDERLIJKE OERMAN... Ik houd van je... Als je me was komen halen zou ik met je mee zijn gegaan... de jungle in... voor altijd! IN DE HUT VOND TARZAN EEN BRIEFJE... Aan Tarzan van de Apen! Wij danken U voor het gebruik van uw hut.  Als U die vreemde jongeman kent, die een gouden medaillon draagt en als U zijn taal kunt spreken, dank hem dan alstublieft nogmaals, dat hij mij van die wilde aap heeft gered. Wij vertrekken over een uur en keren hier nimmer terug. Zeg hem dat in mijn huis in Amerika in de stad Baltimore, zijn moed en goedheid voor altijd in herinnering zullen blijven. Uw vriendin Jane Porter. Amerika...? Baltimore...? Ik weet niet waar dat is... maar ik heb het eens gelezen in dit vreemde plaatjesboek. EN DAAR, MET ZIJN VINGER OP DE OPEN ATLAS, WAARVAN HIJ HET DOEL NIET ECHT KON BEGRIJPEN, DEED TARZAN VAN DE APEN EEN PLECHTIGE BELOFTE... Baltimore... Ik ken die plaats niet! Maar eens zal ik haar vinden! Ik zal Jane Porter vinden, en zij zal mijn vrouw zijn! EINDE

De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.