Tarzan en de Verboden Stad
door Edgar Rice Burroughs
(31)
91. Tarzan en Herkoef komen slechts
langzaam vooruit in het water van het Horus-Meer. Zij loopen
als in een eigenaardigen droom — en het is, alsof zij nooit
hun doel zullen bereiken. Tarzan laat een waakzaam oog gaan
over de donkere schaduwen, die hun weg kruisen — vreeselijke
schepselen van de diepzee. Veronderstel, dat zij zouden
worden aangevallen! Hij heeft dikwijls tegen de wilde dieren
uit het oerwoud gevochten, maar zal hij ook de overwinning
behalen over de dieren der diepzee?...
Zelfs als Tarzan en Herkoef Helen zullen bereiken, zal het wel te laat zijn. Langzaam maar gestadig vult de kleine stroom de kamer, waar zij gevangen zit. Weldra is het water tot aan haar hals gestegen, komt al nader en nader tot haar lippen, waar het haar den doodskus zal brengen. Het arme meisje is wanhopig. maar de zucht tot zelfbehoud doet haar de laatste vreeselijke oogenblikken nog even uitstellen. Zij zwemt naar de trap en klimt deze op. Met haar hoofd raakt zij het luik in de zoldering, zij kan niet verder. Maar het meedoogenlooze water volgt haar!
Zelfs als Tarzan en Herkoef Helen zullen bereiken, zal het wel te laat zijn. Langzaam maar gestadig vult de kleine stroom de kamer, waar zij gevangen zit. Weldra is het water tot aan haar hals gestegen, komt al nader en nader tot haar lippen, waar het haar den doodskus zal brengen. Het arme meisje is wanhopig. maar de zucht tot zelfbehoud doet haar de laatste vreeselijke oogenblikken nog even uitstellen. Zij zwemt naar de trap en klimt deze op. Met haar hoofd raakt zij het luik in de zoldering, zij kan niet verder. Maar het meedoogenlooze water volgt haar!
92. Eindelijk zijn Tarzan en Herkoef
veilig in de luchtkamer boven de gevangenis van Helen
aangeland. Ook deze kamer is vol water, maar Herkoef draait
de kraan dicht. Tarzan weet, dat desondanks het water in de
cel van Helen zal rijzen. Misschien is zij al verdronken.
Eindelijk is de luchtkamer leeg. Snel buigt Tarzan zich
voorover en grijpt den zwaren ijzeren ring vast die aan het
luik zit, waarmede de gevangenis van Helen is afgesloten.
Doch, hoewel hij geweldig sterk is, weigert het luik open te
gaan. Op dat oogenblik ontwaakt in den tempel een der
ptomen, en wrijft zijn oogen uit. Onmiddellijk ziet hij, dat
er drie waterpakken en drie drietanden verdwenen zijn. Hij
slaat alarm. Zijn metgezellen springen op, allen rennen
dadelijk naar de troonzaal van Brulor om de oplossing van
het mysterie te vinden. En zij vinden de oplossing spoedig
genoeg. Tarzan en Herkoef zijn verdwenen. "Maar zij hebben
drie waterpakken meegenomen". roept een ptoom. "Dan zijn ze
naar de kleine kamer gegaan om het meisje te bevrijden",
verklaart een ander. "Vlug, hen achterna!" roept de leider
uit. "In naam van Koningin Atka, vlug!"
93. In zenuwachtige haast trekken zes
ptomen hun waterpakken aan en haasten zich door de wateren
van het Horus-Meer. Zij hebben een dubbele taak te
vervullen: de ontvluchting van Helen te voorkomen — als zij
tenminste nog in leven is, en Tarzan en Herkoef weer naar
hun kooien terug te brengen. Zij zijn zeker van het
welslagen van hun pogingen...
Tarzan, gedreven door de wanhoop en den ernst van het oogenblik, geeft nog eens een harden ruk aan het luik. Dezen keer gelukt het. Snel kijkt de aapman naar beneden in het glinsterende water. Daar, bijna levenloos, ziet hij het lieve gezicht van Helen...
In dien tusschentijd loopt in Thobos, aan de overzijde van het Horus-Meer een ander vrouwelijk lid van de ongelukkige expeditie, heen en weer door het luxueus ingerichte vertrek. Magra's schoonheid komt hier temidden van al deze pracht en praal goed tot haar recht, doch zij heeft gaarne al deze weelde geruild voor de nabijheid van Tarzan. Hoewel zij met onderscheiding wordt behandeld, is zij niettemin een gevangene. Daar hoort zij harde voetstappen in de gang. Een oogenblik later wordt de deur geopend en de groote gestalte van koning Herat komt naar binnen. Met een somberen glimlach komt de koning naar Magra toe.
Tarzan, gedreven door de wanhoop en den ernst van het oogenblik, geeft nog eens een harden ruk aan het luik. Dezen keer gelukt het. Snel kijkt de aapman naar beneden in het glinsterende water. Daar, bijna levenloos, ziet hij het lieve gezicht van Helen...
In dien tusschentijd loopt in Thobos, aan de overzijde van het Horus-Meer een ander vrouwelijk lid van de ongelukkige expeditie, heen en weer door het luxueus ingerichte vertrek. Magra's schoonheid komt hier temidden van al deze pracht en praal goed tot haar recht, doch zij heeft gaarne al deze weelde geruild voor de nabijheid van Tarzan. Hoewel zij met onderscheiding wordt behandeld, is zij niettemin een gevangene. Daar hoort zij harde voetstappen in de gang. Een oogenblik later wordt de deur geopend en de groote gestalte van koning Herat komt naar binnen. Met een somberen glimlach komt de koning naar Magra toe.
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.