Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(27)
79. "De vuren van Tohr," herhaalde
Tarzan. "Dit moet dus de plaats zijn waar Ahtea haar
gevangenen offert aan Pantu." Majoor Burton keek rond.
Tarzan knikte en wees naar boven. Boven de vuurzuil van
vlammen was een opening in de zoldering. De vuurzuil likte
door de opening als de tong van een hongerige draak. De
stenen bewogen, de opening werd afgesloten. Toen de opening
gesloten was, zakten de vlammen weer naar beneden.
Plotseling klonk er van boven een ontzettende gil. De
gestalte van een mens kwam naar beneden vlak langs de
verschrikte toeschouwers en viel in de borrelende vuurpoel.
"Pantu, God van het vuur heeft een nieuw slachtoffer
ontvangen," klaagde Majoor Burton. "En dat is ons lot, als
we gevangen genomen worden," zei Perry huiverend. Terwijl de
vuurzuil weer zakte, werd er een stenen brug zichtbaar, die
over de vuuropening gespannen was. Maar dat gaf de
vluchtelingen geen hoop, want het stevige hek sloot de weg
af. En ergens in de gang achter hen, kwamen de gele mannen
al dichter en dichter naar hen toe.
80. In zijn avontuurlijke jungle-leven
had Tarzan geleerd, nooit iets voor onmogelijk te houden en
nooit verliet hem de hoop. Zeker, de getraliede deur scheen
een onoverkomelijk obstakel om te ontsnappen, maar de aapman
greep de spijlen, rukte er aan en probeerde ze open te
buigen. Een van de spijlen, bemerkte hij, gaf iets mee. En
het gelukte hem het hek open te krijgen! "Hoera!" riep
Perry. "Maar we kunnen niet over de brug heen komen, want
het vuur kan elk ogenblik oplaaien," zei Janette angstig.
"We zullen het toch moeten proberen," raadde Tarzan haar
aan. Hij bracht zijn vrienden over de steenen brug, zo vlug
als mogelijk was. Een verkeerde stap en men zou de dood
vinden in de kokende vulkaan daar beneden. Ze bereikten de
tegenovergestelde kant, waar ze een ander hek vonden, doch
de aapman kon dit openen. Weer bevonden zij zich in een
warnet van gangen als een honingraat in de rotsen gebouwd.
Tarzan koos een gang uit. Waar deze heen leidde, wist hij
niet, maar het scheen een slechte keus te zijn, want ze
waren nog niet ver gevorderd of ze hoorden de stemmen van
naderende gele mannen.
81. De stemmen kwamen al dichter en
dichter bij. Ook hoorden Tarzan en zijn vrienden het
gerammel van kettingen. De vluchtelingen verborgen zich
achter een uitstekend rotsblok. Spoedig kwamen de Tohrianen
in zicht. "Kijk eens wie ze bij zich hebben." fluisterde
Perry opgewonden. "d'Arnot en Ukah!" Vlug gaf Tarzan aan
Perry en Majoor Burton enkele bevelen. "Als ze vlak bij ons
zijn, moeten jullie je meester maken van den bewaker aan de
buitenkant. Ik zal den ander voor mijn rekening nemen." —
"Ik wou, dat ik een flinke knots had," zuchtte Perry. Maar
de vechtende Ier was sterk genoeg, ook zonder dit wapen. De
bewakers waren volkomen verrast. Een greep er naar zijn
dolk, maar Burton draaide zijn arm om, terwijl Perry hem
knock-out sloeg. Tarzan rekende gemakkelijk met den ander
af. d'Arnot en Ukah, machteloos om te helpen, keken verbaasd
naar het tooneel voor hen. De sleutel van de ijzeren boeien
hing aan de riem van een der bewakers. Daarmede bevrijdde
Tarzan spoedig de gelukkige en dankbare gevangenen en zij
boeiden de bewakers. "Nu moeten we vlug handelen," zei de
aapinan, "want we hebben genoeg leven gemaakt om alle
krijgers van Tohr achter ons aan te krijgen."
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.