Jungle Verhalen van Tarzan - Tarzan als Gevangene
van Edgar Rice Burroughs
De Gevangenneming van Tarzan.
(1) |
 |
|
TARZAN
JUNGLE-VERHALEN VAN TARZAN verhalen uit Tarzans jonge jaren, gebaseerd op de boeken van Edgar Rice Burroughs TARZAN ALS GEVANGENE Zachtjes balancerend op een dikke tak, sloeg een jongeman met felle grijze ogen gespannen iedere beweging van de krijgers beneden hem gade! Het vuur van ingehouden haat smeulde onder de duidelijke begeerte van de jongeman om te weten waarom die mannen daar zwoegden! Want één zoals deze was het, die zijn dierbare Kala had gedood! Voor hen kon hij niets anders dan haat voelen, maar toch hield hij ervan naar hen te kijken, gretig als hij was, naar meer kennis van de mens en z'n gewoonten... De krijgers zwoegden voort in de vochtige hitte... Ze hadden een diepe kuil gegraven, zo breed als 't olifantspad... en lange, puntige palen op de bodem van de kuil geplant! Tarzan kon het doel van dat zware werk maar niet raden! Zijn verwondering werd nog groter toen ze dwarspalen over de kuil legden en deze zorgvuldig afdekten met bladeren en zand om aldus 't resultaat van hun werk aan 't oog te onttrekken! |
Toen ze klaar waren, was er
nauwelijks een spoor van bewijs te ontdekken dat er iets
gebeurd was met het oude wildpad!
Kort na het vertrek van de krijgers liet Tarzan zich soepel op 't pad vallen... Hij hurkte neer en schraapte wat aarde weg... Hoe hij zich ook het hoofd brak, het geheim van de verborgen kuil kon hij niet oplossen! Toen dekte hij de kuil weer keurig af; even netjes schoof hij 't zand weer op z'n plaats, zoals het lag... Vervolgens slingerde hij zich weer behendig in de boomtakken, en ging snel op zoek naar zijn behaarde makkers, de grote apen... 'n Kilometer of zo verder dook plotseling 'n reusachtige zwartgrijze massa onder 'm op! Het enorme gevaarte bleef staan. Toen Tarzan een tak afbrak, flapten twee grote oren gealarmeerd naar voren en een lange, soepele slurf vloog snel omhoog en zwaaide heen en weer, op zoek naar lucht van een of andere vijand! |
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2016 by Marten Jonker.