home

Tarzan en de Verboden Stad
door Edgar Rice Burroughs

(25)
 


73. "Wat gebeurt er?" vraagt Lavac angstig, terwijl hij naar Helen kijkt, die voor Brulor staat. "De oude duivel heeft Helen bestemd tot slavin voor dat beest van een Zytheb", antwoordt Brian nijdig; "en hier zijn wij opgesloten in kooien als wilde dieren, niet in staat haar hulp te verleenen". Er komt een zachte, smartelijke kreet over de lippen van Brian, als hij vervolgt: "Je weet niet, wat het voor mij beteekent mijn zuster in deze omstandigheden terug te zien". "En je hebt er geen begrip van, wat dit voor mij zeggen wil", zegt Lavac, "ik houd van haar". Beide mannen zwijgen en kijken naar hetgeen er volgt. Eindelijk is de ceremonie geëindigd en Zytheb, de sleutelbewaarder, beveelt het meisje hem te volgen. Hij brengt haar door een gang naar zijn eigen vertrekken, die onder water liggen. Angstig houdt Helen stil vlak voor de deur. "Ik ga niet verder", verklaart zij. De oogen van Zytheb schieten vuur van kwaadheid. "Kom hier! Je bent mijn slavin, je zult doen, wat ik je beveel". "Neen", roept Helen uit; Zytheb trekt nu een dolk uit zijn gordel. "Het is het voorrecht van den meester, dat hij slaven, die ongehoorzaam zijn, mag dooden!" brult hij, terwijl hij naar het meisje toekomt.



74. Met van angst wijd opengesperde oogen wacht Helen den woedenden Zytheb af, die haar wil neersteken. Vluchten is nutteloos. Toch tracht zij terug te rennen door de gang. Zytheb zal haar dan echter onmiddellijk inhalen, of zij zal door de andere priesteres worden gegrepen...
Op dit oogenblik hangt ook het leven van Tarzan aan een zijden draad. In de arena van Thobos komen twee wilde leeuwen op hem toe. Eén had hij misschien kunnen overmeesteren; dat heeft hij al zoo dikwijls gedaan. Maar twee! Zelfs met het mes, dat men hem heeft overhandigd, zal hij niet veel kunnen uitrichten! De aanwezigen in de Koninklijke loge kijken naar het komende drama met zeer gemengde gevoelens. Het hart van Thetan is zwaar, want hij weet, dat zijn vriend gedood zal worden. Koning Herat leunt voorover, om vooral niets te missen. Hij beschouwt dit gevecht als de terechtstelling van Tarzan. De aapman staat stil. Hij heeft bij zichzelf een plan ontworpen, waardoor het misschien mogelijk is, dat hij den strijd kan winnen, doch het is een gewaagd plan. Opeens komt de leeuw, die de leiding heeft genomen, brullend op hem af. Koningin Mentheb sluit haar oogen en gilt!



75. Terwijl de aanvallende leeuw toespringt, schiet Tarzan voorbij het dier en komt zoo achter hem Daarna springt hij tegen den rug van den leeuw aan, die hierop niet verdacht is. Hij schiet nu met zijn kop naar voren tegen den tweeden leeuw aan, die hierdoor geschrokken zijn tegenstander aanvliegt. Vreeselijk is het gebrul, dat de beide beesten uiten, die nu verwoed vechten en elkaar met hun scherpe tanden en klauwen bewerken. Dat is nu juist, wat Tarzan heeft gehoopt. Maar de sterkste leeuw overwint al spoedig zijn zwakkeren tegenstander, en keert zich daarna met een woedend gebrul tot den man. Tarzan met het mes in de hand, wacht den aanval af. Als de leeuw toespringt, wijkt hij weer uit, loopt bliksemsnel om het dier heen en steekt het den dolk in het hart. Doodelijk getroffen valt de leeuw neer en weer zet Tarzan zijn voet op het lichaam van zijn slachtoffer en uit den vreeselijken kreet der menschapen. "U hebt Uw vrijheid verdiend",zegt koning Herat vol bewondering tegen Tarzan. "Neen", antwoordt Tarzan, "ik zal nu naar Athair gaan en Brulor zoowel als den Vader der Diamanten terugbrengen." Herat fronst zijn voorhoofd. Hij weifelt om toe te staan, dat iemand, die zoo dapper is als Tarzan, een tocht zou ondernemen, die een zekeren dood beteekent.


 


De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.