home

Tarzan en de Verboden Stad
door Edgar Rice Burroughs

(28)
 


82. Terwijl de krijgers trachten met hun gevangenen weg te vluchten, klinkt er een diepe stem uit het loover: "Ik ben Tarzan van de Apen. Ga, en laat mijn vrienden los." "Als wij hen vrijlaten, zal onze koningin ons dooden", roept de aanvoerder tot de anderen. "Wij moeten probeeren met hen te ontkomen." Met de snelheid van een machinegeweer vliegen er vier pijlen uit de boomen en brengen evenveel Athairianen ten val. Daarna laat Tarzan zich midden tusschen de verschrikte menschen op den grond zakken. "Breng ons alsjeblieft hier vandaan", roept Helen tegen hem. De aapman schudt het hoofd. "Ik ga naar Athair, ik moet den Vader der Diamanten bemachtigen, voordat Uw vader en Magra in vrijheid worden gesteld." "Dan ga ik met je mee", zegt Lavac. Brian, Herkoef en Helen voegen hun stemmen bij de zijne. Tarzan fronst zijn voorhoofd. Toch besluit hij, dat zij tezamen met hem veiliger zullen zijn dan alleen, zoodat hij hun verzoekt hem te volgen.
Tenslotte komen zij bij den geheimen ingang van den tempel van Brulor, een donkere en griezelige spelonk. Doch een van de priesters heeft hen reeds gezien!



83. Wanneer de kleine groep de spelonk genaderd is, wordt besloten, dat Herkoef en Tarzan als gidsen zullen voorgaan in het warnet van donkere gangen. Nadat zij zijn binnengetreden, keert de priester, die hen opgemerkt heeft, snel om en rent naar de wacht om deze hiervan in kennis te stellen. Tarzan en Herkoef kruipen door de donkere tunnel. "Als wij ons kunnen verbergen in de kleine kamer achter den troon, dan kunnen wij ons van Brulor meester maken, als hij uit de troonzaal komt en de cassette grijpen, waarin de "Vader der Diamanten" ligt", verklaart Herkoef. "Het is natuurlijk riskant, want als wij falen, wacht ons een zekere dood!" Bij de deur van het bewuste vertrek gekomen, worden zij echter opgewacht door een troep soldaten. De priester heeft zijn werk goed gedaan. "Gereed!" waarschuwt de kapitein de soldaten. "Herinner je wat de koningin heeft gezegd, wij moeten hen levend in handen krijgen." Tarzan is zich bewust van het risico, doch hij hoort niets en ruikt ook niets, dat zijn wantrouwen heeft kunnen opwekken. De muffe lucht in de gangen werkt op zijn gevoelige reukzenuwen, zoodat hij de lucht der soldaten niet kan onderscheiden. Herkoef opent de deur en beide mannen loopen zoo in de val!



84. Als Tarzan en Herkoef door de deur binnenkomen, worden zij dadelijk omringd door de soldaten. Tarzan, als steeds uiterst op zijn hoede, grijpt onmiddellijk de speer van den soldaat, die het dichtst bij hem is, en smijt den man door het vertrek. Herkoef grijpt een der anderen beet, maar hij is zwak door den langen tijd, dien hij in de kooi heeft doorgebracht, zonder voldoende frissche lucht en behoorlijk voedsel. De machtige koning der jungle vecht met den moed der wanhoop als een wild beest. Zijn twee handen lijken wel zware stoomhamers, die meedoogenloos op de gezichten van zijn tegenstanders neerkomen. Zijn armen zwaaien heen en weer en hij danst licht op zijn voeten van het eene slachtoffer naar het andere... Op datzelfde oogenblik sluipt een andere troep soldaten naar de vrienden van Tarzan, die buiten bij den ingang hebben gewacht. Het hart van Helen zinkt haar in de schoenen. Zij is wanhopig bij de gedachte, dat zij weer teruggebracht zal worden naar den tempel van Brulor. Zelfs de dood is te verkiezen boven dit...
Bij het gevecht wordt Herkoef al spoedig neergeslagen, zoodat Tarzan nu alleen moet vechten. Reeds heeft Tarzan met drie tegenstanders afgerekend. Terwijl hij een vierde onder handen neemt, sluipt een ander achter hem en slaat hem met een zware staaf op het hoofd. Dat is te veel voor zelfs zoo'n sterken man als Tarzan is.





De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.