home

Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs

(8)



22. Op het ogenblik, dat Perry O'Rourke aan handen en voeten gebonden in het water verdween, dat wemelde van de krokodillen, sloeg Dr. Wong zijn ogen ten hemel en bad in stilte om hulp. Opeens schrikte hij op uit zijn Oostersche meditatie. "Kijk!" riep hij opgewonden uit. Majoor Burton en Janette keken naar boven. Daar, in een grote boom, die over de rivier zijn takken uitspreidde, zat Tarzan. De aapman greep een van de taaie lianen en zwaaide daarmede vlak boven het water, juist op het ogenblik, dat O'Rourke weer aan de oppervlakte verscheen. Hulpeloos en in doodsgevaar ving Perry een glimp op van de krokodil, die nu vlak bij hem was, hij meende dus ieder ogenblik verscheurd te zullen worden. Opeens hoorde hij een plons in het water vlak bij zich. Twee stalen banden schenen zich om zijn lichaam vast te grijpen en hij voelde hoe hij werd opgetild. Door Perry met zijn benen te omklemmen redde Tarzan hem op het laatste ogenblik uit de kaken van de krokodil. En even later zwaaide Tarzan weer terug naar den boom en verdween met Perry in het dichte gebladerte. De gele mannen schreeuwden van woede. "De anderen zullen niet ontkomen," zei de aanvoerder woest.




23. Ofschoon ze razend waren, dat Tarzan kans had gezien Perry te redden, moesten de gele mannen het kunststukje dat Tarzan verricht had, toch bewonderen. Zelfs nadat hij in het dichte gebladerte verdwenen was konden zij hun oogen niet van den boom afhouden. Maar ook Tarzans vrienden waren nog niet bekomen van hun verbazing. Opeens hoorde Janette achter zich zacht fluisteren: "Ik ben d'Arnot. Maak geen geluid. Blijf naar de gele mannen kijken"
Eerst werden de touwen om Janette's handen doorgesneden, daarna bevrijdde d'Arnot Dr. Wong en Majoor Burton. "Hoe kunnen we ontkomen?" vroeg Majoor Burton zacht. "Er zijn gele mannen bij de boot, en —". Hij werd onderbroken door een luide kreet. Op het pad, stroomopwaarts van de rivier was Tarzan. "Hij zal de gele monsters van de boot weglokken", verklaarde d'Arnot. De poging van den aapmensch had succes. Terwijl de gele monsters Tarzan achterna renden, voerde d'Arnot de overigen vlug naar de boot. Toen keek een van de reuzen om en zag wat er gebeurde. Terwijl hij een zestal van zijn helpers een order gaf, keerde hij zich om, teneinde hun de weg af te snijden.




24. Tarzan rende voort, en trachtte op deze manier de weg voor zijn vrienden naar de boot vrij te maken, maar een van de monsters bemerkte wat de gevangenen in de zin hadden en keerde terug. Toch had de vlucht van Tarzan doel getroffen, want de wilden kwamen te laat. Na hun geweren te hebben opgeraapt, die de gele mannen hen hadden afgenomen, renden de blanken voort en wisten de zware boot te bereiken. Het kostte hun echter moeite deze in het water te brengen. Toen zagen ze Perry uit de boom, waar Tarzan hem had achter gelaten, het water inspringen. Het gelaat van Janette klaarde op, maar haar vreugde veranderde in angst, toen ze een krokodil achter hem zag. "Vlug naar hem toe roeien!" riep d'Arnot. De anderen werkten zoo snel ze konden met hun roeispanen, hoewel ze wisten dat ze nu binnen het bereik van de speren der gele mannen kwamen. Het meisje greep haar geweer en vuurde op het grote ondier. Ze miste het echter. Perry verloor zichtbaar terrein op zijn achtervolger. De krokodil haastte zich geducht. Weer vuurde Janette. De kogel ging wel door de dikke huid, doch verwondde het dier slechts licht, waardoor dit met nog meer snelheid zijn prooi achterna zwom.






De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.