Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(8)
22. Op het ogenblik, dat Perry
O'Rourke aan handen en voeten gebonden in het water
verdween, dat wemelde van de krokodillen, sloeg Dr. Wong
zijn ogen ten hemel en bad in stilte om hulp. Opeens
schrikte hij op uit zijn Oostersche meditatie. "Kijk!" riep
hij opgewonden uit. Majoor Burton en Janette keken naar
boven. Daar, in een grote boom, die over de rivier zijn
takken uitspreidde, zat Tarzan. De aapman greep een van de
taaie lianen en zwaaide daarmede vlak boven het water, juist
op het ogenblik, dat O'Rourke weer aan de oppervlakte
verscheen. Hulpeloos en in doodsgevaar ving Perry een glimp
op van de krokodil, die nu vlak bij hem was, hij meende dus
ieder ogenblik verscheurd te zullen worden. Opeens hoorde
hij een plons in het water vlak bij zich. Twee stalen banden
schenen zich om zijn lichaam vast te grijpen en hij voelde
hoe hij werd opgetild. Door Perry met zijn benen te
omklemmen redde Tarzan hem op het laatste ogenblik uit de
kaken van de krokodil. En even later zwaaide Tarzan weer
terug naar den boom en verdween met Perry in het dichte
gebladerte. De gele mannen schreeuwden van woede. "De
anderen zullen niet ontkomen," zei de aanvoerder woest.
23. Ofschoon ze razend waren, dat
Tarzan kans had gezien Perry te redden, moesten de gele
mannen het kunststukje dat Tarzan verricht had, toch
bewonderen. Zelfs nadat hij in het dichte gebladerte
verdwenen was konden zij hun oogen niet van den boom
afhouden. Maar ook Tarzans vrienden waren nog niet bekomen
van hun verbazing. Opeens hoorde Janette achter zich zacht
fluisteren: "Ik ben d'Arnot. Maak geen geluid. Blijf naar de
gele mannen kijken"
Eerst werden de touwen om Janette's handen doorgesneden,
daarna bevrijdde d'Arnot Dr. Wong en Majoor Burton. "Hoe
kunnen we ontkomen?" vroeg Majoor Burton zacht. "Er zijn
gele mannen bij de boot, en —". Hij werd onderbroken door
een luide kreet. Op het pad, stroomopwaarts van de rivier
was Tarzan. "Hij zal de gele monsters van de boot
weglokken", verklaarde d'Arnot. De poging van den aapmensch
had succes. Terwijl de gele monsters Tarzan achterna renden,
voerde d'Arnot de overigen vlug naar de boot. Toen keek een
van de reuzen om en zag wat er gebeurde. Terwijl hij een
zestal van zijn helpers een order gaf, keerde hij zich om,
teneinde hun de weg af te snijden.
24. Tarzan rende voort, en trachtte op
deze manier de weg voor zijn vrienden naar de boot vrij te
maken, maar een van de monsters bemerkte wat de gevangenen
in de zin hadden en keerde terug. Toch had de vlucht van
Tarzan doel getroffen, want de wilden kwamen te laat. Na hun
geweren te hebben opgeraapt, die de gele mannen hen hadden
afgenomen, renden de blanken voort en wisten de zware boot
te bereiken. Het kostte hun echter moeite deze in het water
te brengen. Toen zagen ze Perry uit de boom, waar Tarzan hem
had achter gelaten, het water inspringen. Het gelaat van
Janette klaarde op, maar haar vreugde veranderde in angst,
toen ze een krokodil achter hem zag. "Vlug naar hem toe
roeien!" riep d'Arnot. De anderen werkten zoo snel ze konden
met hun roeispanen, hoewel ze wisten dat ze nu binnen het
bereik van de speren der gele mannen kwamen. Het meisje
greep haar geweer en vuurde op het grote ondier. Ze miste
het echter. Perry verloor zichtbaar terrein op zijn
achtervolger. De krokodil haastte zich geducht. Weer vuurde
Janette. De kogel ging wel door de dikke huid, doch
verwondde het dier slechts licht, waardoor dit met nog meer
snelheid zijn prooi achterna zwom.
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.