Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs
(20)
58. "Er zijn honderd manieren waarop
ik je kan doden", zei Ahtea dromerig. "Maar ik wil niet dat
je sterft, mijn Tarzan. Ik wil dat je hier bij me blijft,
voor altijd". De koning van de jungle ging niet op haar
gezegde in. "Waarom hebt U om Dr. Wong en mij gezonden?"
vroeg hij koel. "Om jullie de rijkdommen van Tohr te laten
zien. Mijn juwelen", zei ze dramatisch, "en de jouwe,
Tarzan, als je in Tohr wilt blijven. Ga mee!" De koningin
schoof het gordijn van dierenhuiden terzijde en liet haar
gasten het vertrek binnengaan. "Bij de aderen van de
vijftenige draak", zuchtte Dr. Wong. Zijn grote verbazing
was wel gerechtvaardigd, want ze waren werkelijk in een
kelder van Aladin beland. Kisten vol goud stonden langs de
muren. Grote koffers puilden uit van zeldzame juwelen. "En
dit alles is het jouwe, Tarzan, je hebt het maar voor het
nemen", zei de geleerde met een eigenaardigen klank in zijn
stem. "Dat betekent allemaal niets voor me", zei de aapman
schouderophalend. De koningin fronste even haar voorhoofd,
doch veranderde vlug van taktiek. "Kom dichter bij, Tarzan
van de Apen! Kijk! Is Ahtea niet beeldschoon?" Tarzan
antwoordde met een sarcastische, afgemeten stem, echter
tegen zijn wil: "Ja, je bent - heel mooi".
59. Ahtea stond dicht bij Tarzan en
keek hem recht in de ogen. Nog was hij niet onder den
invloed van haar charme. "We zullen samen op de troon van
Tohr zitten," vleide ze, "als de machtigste en rijkste van
alle vorsten. En ik zal je met een liefde omringen, zoals de
wereld niet kent." — "En wat gebeurt er met mijn vrienden?
Wat zul je met hen doen?" vroeg de aapman. "Wat je wilt. Als
je het wenst, zal ik hen vrij laten — hen zo vlug mogelijk
wegzenden," antwoordde Ahtea opgewonden. Tarzan schudde het
hoofd. "In de jungle zullen ze omkomen. Ik heb hen beloofd
hen in veiligheid te brengen." — "Bedoel je, dat je met hen
mee wilt gaan? Hoe weet ik, dat je terug zult komen?" vroeg
Ahtea koud. "Je zult mijn woord hebben. Geen man twijfelt
aan het woord van Tarzan". Er kwam een hatelijk lachje om
haar mond. "Mogelijk dat de mannen niet aan je woord
twijfelen — maar ik — ik ben een vrouw." "Haar hartstocht
overmeesterde haar. Ze had dezen man lief, maar ze haatte
hem, omdat hij haar afwees. Ze kon hem kussen of doden, met
hetzelfde genoegen. Eindelijk zei ze kalm: "Morgenochtend om
zeven uur zal ik je mijn antwoord geven."
60. Toen Ahtea bevel gaf om Tarzan en
Dr. Wong weer naar hun verblijf terug te brengen, keerde de
Chinees zich tot de koningin met een onderdanig lachje. "Een
ogenblik, o dochter van Tohr. Mag ik U een vraag stellen —
zijn de mijnen waaruit deze juweelen en het goud komen —
hier dichtbij?" Ahtea antwoordde met een lachje vol
betekenis: "Binnen de muren van Tohr — Wong Tai — mijnen met
ongelooflijke rijkdommen. Als alles goed gaat, zult U ze te
zien krijgen". De Oosterling boog diep. "Deze nederige,
onwaardige persoon is geheel tot Uw dienst, majesteit."
Terug bij zijn vrienden vertelde Tarzan van zijn onderhoud
met de koningin van Tohr. Dr. Wong sprak uitsluitend over de
fabelachtige rijkdommen in de koninklijke schatkelders. Na
een tijdje sliepen de gevangenen. De nacht verstreek... De
eerste lichtstralen schenen door de vensters. Om zeven uur
die morgen verscheen de reusachtige gestalte van Mungo voor
de getraliede deur. "Allemaal bij Ahtea komen!" riep hij
luid. Tarzan wist, dat het noodlottige uur geslagen was.
Leven of dood, misschien een levende dood, berusten in de
handen van Ahtea!
De inhoud op deze pagina staat onder :
copyright 2013-2015 by Marten Jonker.