Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs

(22)

64. Spoedig stonden de gevangenen weer voor de koningin. Ahtea keek den aapman strak aan. "Je hebt den machtige Kaba gedood, den bewaker van de schatkelders van Tohr. Volgens de wetten van Pantu en Ahtea — is de straf hiervoor de dood!" Ahtea zuchtte en vervolgde met zachte stem. "Nu — wil ik je behoeden voor de wraak van Pantu en je redden uit zijn vreselijke omarming, mits je mij gehoorzaamt. Antwoord vlug, want ik heb weinig geduld. Neem je mijn voorstel aan — of weiger je — en sterf je met je vrienden?"
"Ik zie geen uitweg," mompelde Tarzan. Plotseling riep Janette uit: "Neen, we zullen niet toestaan, dat je jezelf opoffert voor ons — om hier voor altijd te moeten blijven als een gevangene in Tohr. We mogen je graag en ik zou liever willen sterven dan te zien, dat je je onderwerpt aan de bevelen van deze vrouw." — "Op mij kan je ook rekenen!" schreeuwde Perry O'Rourke. "En ik," voegde Majoor Burton er waardig aan toe. "Ook ik wens mijn vrijheid niet, ten koste van die van Tarzan," zei Paul d'Arnot flink. "Want opgesloten tussen de muren van Tohr zou hij spoedig sterven."

65. Janette, O'Rourke, Majoor Burton en d'Arnot waren het er dus allen over eens, dat ze liever wilden sterven dan dat Tarzan als gevangene zou worden opgeofferd aan de wrede koningin van Tohr. "En U, wat is Uw besluit?" vroeg Ahtea, terwijl ze zich tot den Chinesen geleerde wendde. Deze sloeg de ogen neer. "Ik — ik heb niets te zeggen," aarzelde hij, "maar ik begrijp niet, hoe een man bestand is tegen de charme en schoonheid van Uwe Majesteit." Ahtea lachte gevleid. Perry O'Rourke keerde zich woedend tot Dr. Wong en brulde: "Zoo'n smerige onderkruiper! Hij wil verrader worden om zijn eigen lelijke huid te redden!" Ahtea sprak nu weer tot Janette: "Je zei, dat je liever wilde sterven, dan Tarzan achter te laten — met mij. Heel goed. Dat zal gebeuren!" Ze ontbood Mungo. "Voer hen weg en bewaak hen goed — allen, behalve Dr. Wong. Hij zal verheugd zijn te horen, dat ik zijn wijze raad nodig heb." De weg van de gevangenen voerde over de stadsmuren, naar een nieuwe gevangenis. Tarzan liep naar Ukah, de Rathoriaan. Ze fluisterden met elkaar. Opeens keek de aapman achterom, ving den blik van d'Arnot op en knikte bijna onmerkbaar. Dat was het teken voor de aanval!

66. d'Arnot sprak op gedempten toon: "O'Rourke! Majoor Burton! Opgepast! Tarzan heeft me zo juist een teken gegeven om ons gereed te houden! Er staat dus iets te gebeuren — ik weet alleen niet wat." — "Ik ben klaar voor alles wat er gebeurt," verklaarde Perry O'Rourke vastberaden. En hij behoefde niet lang te wachten. Bij het passeren van een der hoeken van de uitkijktoren struikelde Tarzan en viel tegen Mungo aan, die voorop liep. De reus viel van de muur, die de stad omgaf. Daarna keerde Ukah zich tot zijn verschrikten bewaker. Burton en O'Rourke sprongen naar voren. Met de kreet van de mensapen begon Tarzan te vechten. Op een ogenblik was er boven op de muur niets anders dan een kluwen vechtende mannen te zien. De scherpe, wilde kreten van de gele reuzen klonken boven het gebrul uit en van alle kanten kwamen er krijgers aanrennen. De vrienden van Tarzan werden overmeesterd — hulpeloos gemaakt door de grote meerderheid der gele mannen. "Hè, dat was een heerlijk robbertje, dat we gevochten hebben," verklaarde Perry. "Maar waar zijn d'Arnot en Ukah?" vroeg Burton opgewonden. "Wel — het schijnt, dat ze er vandoor zijn!" antwoordde Tarzan met voorgewende verbazing.

Tarzan en de Vuren van Tohr door Edgar Rice Burroughs

Tarzan en de Vuren van Tohr
door Edgar Rice Burroughs